Fascynująca książka. Nie ma tu słodkich opisów i hymnu na cześć Ryszarda Kuklińskiego. Opisywane w powieści sceny są niezwykle naturalne, brutalne, pełne krwi i okrutnego seksu. W Polsce nie milkną spory i dyskusje na temat oceny działań szpiegowskich Ryszarda Kuklińskiego. W tym życiorysie jest wiele czarnych plam, między innymi dotyczących śmierci zarówno jego synów, jak i samego Kuklińskiego. W całym jego szpiegowskim życiu po piętach deptało mu KGB.

Autorka książki Monika Bronowicz absolwentka Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, specjalista w dziedzinie komunikacji medialnej w swojej książce KOMUNIKACJA WIZERUNKOWA. Public relation. Reklama.Branding. postanowiła przybliżyć czytelnikom trudną sztukę kreowania wizerunku osób, przedsiębiorstw i produktów. Pierwsza część książki zatytułowana „komunikacja wizualna” obejmuje zagadnienia z zakresu autoprezentacji osób. Znajdują się w niej wskazówki dotyczące kreowania wszystkich elementów swego image'u – wyglądu zewnętrznego, stroju, zachowania. Podejmuje także problem mowy ciała i stereotypów związanych z wyglądem. Druga część książki nosi tytuł „Public Relations” i poświęcona jest kwestiom związanym z kreowaniem wizerunku przedsiębiorstw. Doradza jak efektywnie współpracować z mediami, zewnętrznym i wewnętrznym środowiskiem firmy, a także jak dbać o swą wiarygodność w sytuacjach kryzysowych. Kolejna część – „Reklama” – skupia się na analizie najważniejszych technik i nośników reklamy oraz ich roli w procesie kreowania wizerunku towarów i usług. Podpowiada, które z nich są najskuteczniejsze w przypadku promocji poszczególnych produktów, a które zupełnie się w tej funkcji nie sprawdzają. Ostatnia część – ”Branding„ – obejmuje kwestie związane z kreowaniem marki, takie jak tworzenie jej nazwy, określenie wyróżników, pozycjonowanie oraz mierzenie jej wartości i lojalności wobec niej. Adresatem książki są przyszli studenci, a także studenci kierunków medialnych, kadra akadamicka, szkoleniowcy, pracownicy korporacji, przedsiębiorcy i ludzie biznesu, którzy interesują się kreacją wizerunku.

Miasto na soli to nostalgiczna powieść, w której Autor - Henryk Cyprian Konkol - po latach wraca do miejsc swojego dzieciństwa, odwiedza zakątki rodzinnego miasta, gdzie przeżywał chwile nie tylko miłe ale i trudne, spaceruje po znajomych ulicach, spotyka dawnych przyjaciół. Konfrontuje obecną rzeczywistość swojego miasta z własnymi wspomnieniami, z życiem w czasach peerelu widzianym oczami dziecka, a potem młodego człowieka szukającego życiowej drogi. Losy bohaterów chwilami wywołują uśmiech, czasami są tragiczne, jednak świadomość, że dotyczą one autentycznych postaci zachęca do ich poznania i skłania do zadumy. Henryk Cyprian Konkol, urodzony 16.09.1937 w Wejherowie, mieszkał w Gdyni, Inowrocławiu i Gdańsku. Obecnie mieszka w Berlinie. Opowiadania pisze od 1999 roku. W dorobku posiada 130 tytułów publikacji własnych. Jest laureatem 38 nagród i wyróżnień w różnych konkursach literackich. Powieść Miasto na soli autorstwa Henryka Cypriana Konkola zwyciężyła w Ogólnopolskim Konkursie Literackim Wydawnictwa Astrum - MOJE MIASTO.

Czy Lech Wałęsa miał ambicje zostać bohaterem niepodległej Polski? A może zmusił go do tego niepowtarzalny splot przypadków? Czy to prawda, że nigdy nie zdarzyło mu się uklęknąć przed małżonką? Czym tak naprawdę Wałęsa naraził się Annie Walentynowicz? Na te i inne pytania odpowiedzi szuka Bolesław Ligęza w powieści „DANUTO NIE CHCEM ALE MUSZEM”. Powieść ta stanowi jakże potrzebny komentarz wyrażony męskim głosem na kontrowersyjne słowa Danuty Wałęsy. Była pierwsza dama pozostawia w nich wiele celowych niedopowiedzeń; tę przestrzeń Ligęza wypełnia z beletrystycznym zacięciem snując fabułę z punktu widzenia dziennikarza, który zaskoczył Wałęsów podczas wakacji na Mazurach. Przeprowadzany niespodziewanie wywiad-rzeka, którego tak naprawdę nie było – autor w swojej powieści posłużył się pewnym fortelem, który należy mu wybaczyć – staje się pretekstem, by zagłębić się w historii mniej i bardziej odległej, oraz skłania do nieoczekiwanych odkryć i dowcipnych wycieczek myślowych. Dzięki temu powieść czyta się z przyjemnością, można rzec: jednym tchem, odnosząc przy tym wrażenie, że nawet jeśli jej bohater-narrator to cwaniak i degenerat, to przynajmniej z całą pewnością nie brakuje mu dystansu do siebie, polotu, ani poczucia humoru.

Mówi się, że Bogowie nie umierają nigdy. Oznacza to, że ich dzieło zawsze pozostaje w umysłach ludzi. Profesora Zbigniew Religa i jego dzieło, a szczególnie jego pierwsza w Polsce udana operacja przeszczepu serca u człowieka, to dokonanie, które nadal wzbudza podziw i szacunek. Szczególnie w kontekście tego, ile musiał przejść ten bohater w siermiężnych czasach PRL-u, aby do tej operacji w zaściankowej Polsce mogło dojść. Ile nerwów, stresu, bezsilności, walki z władzą i głupotą „małych ludzi” musiał pokonać młody lekarz – Zbigniew Religa – wiedział tylko on. I o tych czasach, zmaganiach, frustracjach, walce ze swoimi słabościami jest ta książka. Autorka książki CZŁOWIEK Z SERCEM NA DŁONI wydanej w serii Bogowie nie umierają nie była pacjentką Profesora Zbigniewa Religi, ale wśród pacjentów była i jej matka, i jej przyjaciele. Książka ta powstała jako podziękowanie wielkiemu Polakowi - Zbigniewowi Relidze - za jego serce dla chorych. A jednocześnie to fascynująca i odważna powieść o poświęceniu jednego człowieka dla ratowania życia wielu ludzi. Zapraszam do lektury.

Nie ma tu słodkich opisów i hymnu pochwalnego na cześć Ryszarda Kuklińskiego. Opisywane w powieści sceny są niezwykle naturalne, brutalne, pełne krwi i okrutnego seksu. W biografii szpiega-wojskowego pułkownika, wóda leje się strugą, kobiety same lgną do bohatera, a on się tym szczyci. Bohater, rocznik 1930, widział niejedno - wszak przeżył II Wojnę Światową, rodzącą się władzę ludową, okres zimnej wojny. I jako zawodowy wojskowy, maczał w tym wszystkim palce! Szybko piąć się po szczeblach kariery - służył jako oficer sztabowy i przygotowywał między innymi plany inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. W 1964 roku ukończył studia w Akademii Sztabu Generalnego, potem kurs w Akademii im. Woroszyłowa. Wiadomym jest, że od 1962 roku Kukliński współpracował z kontrwywiadem wojskowym ? zarządem II WSW. W Polsce nie milkną spory i dyskusje na temat oceny działań szpiegowskich Ryszarda Kuklińskiego vel Jacka Stronga - taki przyjął pseudnim jako agent na rzecz wywiadu amerykańskiego. Mówi si?ę że cena którą zapłacił PRL-owski szpieg wszech czasów nie była warta poświęcenia życia dwóch synów. W tym życiorysie jest wiele czarnych plam, między innymi dotyczących śmierci zarówno jego synów, jak i samego Kuklińskiego. Jedno jest pewne. W całym jego szpiegowskim życiu po piętach deptało mu KGB. A to nie byli mili chłopcy. I o tym jest ta książka.

TOŻSAMOŚĆ SZPIEGA autorstwa Ronalda Yusta to fascynująca książka, do lektury której zapraszam czytelników o mocnych nerwach. Nie ma tu słodkich opisów i hymnu pochwalnego na cześć Ryszarda Kuklińskiego. Opisywane w powieści sceny są niezwykle naturalne, brutalne, pełne krwi i okrutnego seksu. W biografii szpiega-wojskowego pułkownika, wóda leje się strugą, kobiety same lgną do bohatera, a on się tym szczyci. Bohater, rocznik 1930, widział niejedno - wszak przeżył II Wojnę Światową, rodzącą się władzę ludową, okres zimnej wojny. I jako zawodowy wojskowy, maczał w tym wszystkim palce! Szybko piął się po szczeblach kariery – służył jako oficer sztabowy i przygotowywał między innymi plany inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. W 1964 roku ukończył studia w Akademii Sztabu Generalnego, potem kurs w Akademii im. Woroszyłowa. Wiadomym jest, że od 1962 roku Kukliński współpracował z kontrwywiadem wojskowym – zarządem II WSW. Polsce nie milkną spory i dyskusje na temat oceny działań szpiegowskich Ryszarda Kuklińskiego vel Jacka Stronga - taki przyjął pseudonim jako agent na rzecz wywiadu amerykańskiego. Mówi się, że cena którą zapłacił PRL-owski szpieg wszech czasów nie była warta poświęcenia życia dwóch synów. W tym życiorysie jest wiele czarnych plam, między innymi dotyczących śmierci zarówno jego synów, jak i samego Kuklińskiego. Jedno jest pewne. W całym jego szpiegowskim życiu po piętach deptało mu KGB. A to nie byli mili chłopcy. I o tym jest ta książka.